ÖDÜNÇ KALEM
Serpil yeni geldiği sınıfında kendini
tedirgin hissediyordu. Zor bir taşınma süreci geçirmişlerdi. Henüz yeni
evlerine de alışamamıştı. İlk ders öğretmeni onu sınıf arkadaşlarıyla
tanıştırdı. Sonra boş bir sırayı oturması için gösterdi ve ders anlatmaya başladı.
Öğretmeni tahtaya yazdıklarını defterlerine geçirmelerini istediğinde Serpil
kalemini unuttuğunu fark etti. Telaşla çantasına ve kalem kutusuna baktı ama
kalemini bulamadı.
“İstersen ben de fazla kalem var. Sana
verebilirim,” dedi sıra arkadaşı ve fazla kalemi ona uzattı. “Çok teşekkür
ederim. Kalemimi evde unutmuşum. Yeni taşındık ve dün gece kardeşim çok
hastalandı. Bütün aile onunla ilgilendik. Dikkat etmemişim,” dedi Serpil ve
kalemi aldı.
Serpil doğru söylüyordu. Kardeşi sün gece çok
hastalanmıştı. Onun telaşından Serpil öğle yemeği bile getirememişti. Yine de
sabaha doğru kardeşi daha iyi olmuştu. Bu bile Serpil’e yeterdi.
Öğle zili çaldığında Serpil yemeği olmadığı
için sınıftan çıktı ve bahçedeki çeşmeye su içmeye gitti. Bir süre bahçede
dolaştı. Sonra sınıfa gitti. Sınıfa girdiğinde sırasının üstünde bir bez
olduğunu gördü. Bezin üstünde poğaça, zeytin, peynir ve çeşitli meyveler vardı.
Arkadaşları onun için kendi yiyeceklerinin bir kısmından bir öğle yemeği
hazırlamışlardı. “Hadi Serpil yemeğini yemeyecek misin?” diye sordu sıra
arkadaşı Necla. Serpil gözyaşları içinde sırasına oturdu ve arkadaşlarının onun
için hazırladığı öğle yemeğini yedi.
Son ders öğretmeni Serpil’e ilk gününün nasıl
geçtiğini sordu. Serpil ayağa kalktı:
-Bu sınıfa
başlamadan önce ne ile karşılaşacağımı bilmiyordum ve korkuyordum. Ama
dünyadaki en iyi sınıf arkadaşlarının benim arkadaşlarım olduğunu öğrendim ve
içimde hiç korku kalmadı.
Serpil o gün yaşadıklarını annesi Gülay
Hanım’a anlattı. Gülay Hanım kızının bu zor gününde ona yardımlarını
esirgemeyen arkadaşlarına teşekkür etmek için kocaman bir pasta yaptı ve ertesi
gün okula götürdü. Serpil, Necla, sınıf öğretmeni ve diğer arkadaşları pastayı
afiyetle yediler ve yardımlaşmanın verdiği mutluluğun pastadan bile güzel
olduğunu gördüler.
Aşağıdaki
soruları okuduğunuz parçaya göre cevaplayınız.
1-Serpil
kalemini unuttuğunu ne zaman fark etmiş?
2-Serpil
kalemini neden unutmuş?
3-Arkadaşları
Serpil’e hangi yiyeceklerden öğle yemeği hazırlamışlardır?
4-Gülay
Hanım Serpil’in sınıf arkadaşlarına neden pasta yapmış?
5-Bu okuma
parçasının konusu nedir?
Aşağıdaki
atasözlerinin anlamlarını altlarına yazınız.
|
Bir elin nesi var iki elin sesi var. |
Komşu komşunun külüne muhtaçtır. |
Nerede birlik, orada dirlik. |
|
|
|
|
Yardımlaşma
ve dayanışmaya dair bir anınızı aşağıya yazınız veya anlatınız.
Dosyanın pdf haline ulaşmak için tıklayın.
